Ortaktır,
çocukluk anıları
olsa da arada
- beş on yıl bir fark
ne deÄŸiÅŸir ki can...
kebap kestane hep aynı kokar

Oyuncak aynı keyif
oynamak aynı
kiminde bezdir bebek
kiminin dükkan malı
oynamaya
- oyuncağın olmalı

Baba cebi büyüktür
bana leblebi çıkar
sana çikolata
yeter ki
Baba
- olsun hayatta

Kış
hep soÄŸuk,
kar hep beyaz
ateÅŸ al,
soba sıcak
üstünde ya kestane
ya mısır patlak

kardan adam havuçlu
kartopu biraz suçlu
kayarsın bazı bazı
ya tahta parçası
ya naylon üstü
en güzeli
kara uzanmak sırtüstü

Ortaktır
okullar,
öÄŸretmenler
kendimizi önemsediÄŸimiz
müsamereler
duvara asılır takdirnameler
havaya fırlatılır kepler
duvar aynı duvar
kep aynı
boÄŸazda düÄŸümlü
o bildik kelimeler
ve ayrılık hüznü


ne gariptir ki
yolun yarısında
bakışlar yine ortak
hamdım,
yandım,
piÅŸtim demeler
oysa..
yanmaktasın henüz
- bilmeden

PiÅŸmek,
bazen evlattan uzak kalmaktır
toruna kavuşmaktır
bazen
ana, baba ardından
Fatiha okumaktır

her mezarlık dönüÅŸü
kaybederken sevdiklerini bir bir
sabredebilmek
isyan kelimesini
mezara gömebilmektir
unutursa evlatlar
bir bayram sabahında seni
affedebilmektir

bakmak
bakabilmek
..........ama görmektir
susmak
çoÄŸu zaman...
ama
....yürekten haykırabilmek
umudun kâsesini
dostlarla
....paylaÅŸabilmektir

her yenilgiden sonra
ayaÄŸa kalkabilmek
- yorgun dizlerle
ve

daha yapacaklarım var
diyebilmektir