|
ÅžEHÄ°R VE ÇOCUKLAR
Halid ÖZDÜZEN
Bu ÅŸehir kaskatı betonlarla yoÄŸrulmuÅŸ, bazen bunaltıp karartıyor içimi . Politikanın çirkefi yansıyor caddelere… Memur ve emeklilerin çaresiz feryadı, sessizce Meclisin sağır duvarlarına çarpıyor.
Kargalarla tünemiÅŸler çatılara, simsiyah kargalar,baykuÅŸlarla beraber,,. Güvercinlere nefes aldırmıyorlar.. Åžehir karda kışta, hatta baharlarda bile buz kesiyor nedense ?. Denizi ve limanı yok bu ÅŸehrin. Ama bu ÅŸehirden çıkmak için, bir liman ve gemi düÅŸlüyorum. Deniz uysal gök mavi hangisi hangisinden almış rengini bilemiyorum alıp başımı uzaklara çok uzaklara gitmek istiyorum başım darmadağınık bir türlü toplayamıyorum. Bazen bu ÅŸehir hayallerimi bile sıkıyor , içimi karartarak.. Caddeler boyu haykırmak istiyorum ama caddeler kör, sokaklar sağır, cansız kalabalıklarla dolu meydanlar…. Peyzajın katilleri fısıltıyla konuÅŸuyor parklarda, birileri yeÅŸili yok etmeye soyunmuÅŸ, habire kesip söküyorlar , neslini tüketmek için aÄŸaçların. Her ÅŸey yapay, her ÅŸey sefil, ÅŸehir rant kapısı olmuÅŸ birilerine… Sokaklara sanki arabalar yaÄŸmış, kaldırımlar insansız yaÅŸama alışıp özel oto-park alanlara dönüÅŸmüÅŸler, … Balkonlarda açan çiçekler cılız, yeÅŸiller bile çamur rengi nedense ? Apartmanlardan havalandırmaya çıkmış mahkum çocuklar oynuyor sokaklarda… ciÄŸerlerinde karbon kokusu benizler soluk, ama yinede cıvıl,cıvıl çocuklar. Olesiye sevdiÄŸim çocuklar tutuyor ellerimden, bunca yorgunluÄŸa raÄŸmen, beni de koÅŸturmak istiyorlar. ÇocuklaÅŸmak, geçiyor içimden ama zincirlermi kıramıyorum. ! Gözüm gönlüm daralıyor, rüyalarım bile artık siyah-beyaz, ama bu kasvetli ÅŸehirden bir türlü çıkamıyorum….
Sadece kayıtlı kullanıcılar yorum yazabilirler.
Lütfen hesabınıza giriş yapınız veya kayıt olunuz. Powered by AkoComment 2.0! |
