Durum ÅŸu: 1951 senesi ilk baharının ilk aylarındayız. Büyük DoÄŸu Cemiyetinin Umumi Reisi ve günün hükûmetini sarsacak kadar güçlü bir yayın organının sahip ve baÅŸ muharriri bulunan Necip Fazıl, bir gece, tripo (kumar evi) denen bir yerde kumarcılarla yakalanıp karakola götürülüyor. Necip Fazıl Kısakürek’e göre hadise, o günün hükümet üyelerinden baÅŸbakan yardımcısı Samed AÄŸaoÄŸlu’nun rol aldığı çirkin bir tertiptir. “.. eski erkan-ı harp yarbaylarından” biriyle gittiÄŸi bu tripoda “tetkik için” orada bulunduÄŸu ve bir “fikir savcısı sıfatıyla” gazetecilik mesleÄŸi icabı kumarhaneye gitmiÅŸ olduÄŸu halde, kendisini adım adım takip eden düÅŸman hafiyeleri, Necip Fazıl’ı henüz, kumara dahi baÅŸlamadan orada suçüstü yakalatmışlar… BaÅŸ düÅŸmanlarından Ahmet Emin Yalman’ın gazetesi Vatan baÅŸta olmak üzere, Cumhuriyet, Hürriyet, Son Telgraf, Ulus ve benzeri gazeteler iÅŸbu kumar hadisesini dillerine ve kalemlerine dolayarak Kısakürek’e olanca maharetleriyle çullanmış bulunuyorlardı. 

      Necip Fazıl altta kalacak adam deÄŸildi. Bu tür gazetelerin hepsine birden ve ayrıca teker teker hücuma baÅŸlıyordu. Türkiye’nin bu iri kıyım ve kalabalık trajlı gazetelerinin hepsine birden bir “Ä°HTAR” çekerek : 

“Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla”   

                              M. Selami ÇEKMEGÄ°L

Allah kelamı Kur’anı ve kâinat kitabını okumaya -onu algılayıp baÅŸkalarına aktarmaya, duyurmaya- kovulmuÅŸ ÅŸeytanın ÅŸerrinden Allah’a sığınarak, O’nun adıyla baÅŸlarız. Bir iÅŸe onun adıyla baÅŸlamak, o iÅŸi yeryüzündeki halife sıfatıyla, onun adına icra etmeye, onun adına yerine getirmeye niyet etmek demektir. Okumak sadece yazılı metinlere gözatmak demek deÄŸildir. Satırları, ayetleri, kâinatı ve kâinata egemen kuralları algılayarak ortaya koymak, tekrarlamak,

                                                                         AyÅŸe Hüma DURCAN

ÖÄŸretmenlik bir baÅŸka sevdaydı içimde… Köyümüze gelen ilk öÄŸretmenle aklımıza yer etmiÅŸti belki de…
Okulumuz bir baraka idi… Ama üçüncü konuÅŸlandığı yerdeydi YellibeleÄŸin tepe’de… Okul o baraka ile geldi. Ä°lk mezunları bizdik. O yüzden okula 8 yaşında baÅŸlamıştık…
O yaÅŸta dersten çok okulun etrafını düzenlemek için sırtımızla toprak taşıdık… Tüm halkı iki yıla yakın emek verdi çolçocuk. Allah var öÄŸretmenler de bizim kadar yoruldu bu imecede…

Ne bileyim öÄŸretmenlik aÅŸkı böyle baÅŸladı bende.